Od Twistera do Anadil

Miałem ochotę coś zrobić ale bałem się, że Ana zareaguje na to... źle, więc nic nie zrobiłem tylko się uśmiechnąłem.

***

Już dawno zeszliśmy z góry... a tak właściwie wczoraj gawędząc o choince. Siedziałem w swojej jaskini i myślałem, myślałem... do innych wader nie czułem niczego takiego jak do Anadil. Nauczyłem się parę rzeczy.

1. Nie podrywać Rachel bo skończy się to czymś... mało miłym a na pewno bolesnym

2. Co na zewnątrz zimne to w środku gorące

3. Lepiej się nie podlizuj.

Nadszedł czas ubierania choinki. Wziąłem włosy anioła, parę ozdób i poszedłem w stronę południa.

Gdy doszedłem na miejsce byli tak Rachel i Percy ( idiota ). Zachowanie wadery było... dziwne. Skakała dookoła choinki ( Która miała jakieś 4-5 m ) i rozwieszała na nią światełka.  Nie takie jak ludzkie... na lince z elektrycznością. To były jakby same światełka wielkości zielonego groszku. Zaświecały się i świeciły różnymi kolorami jak nadchodziła noc. Po chwili usłyszałem znajomy głos

- Cześć. - odwróciłem głowę i uśmiechnąłem się do Any

- Cześć. - Wadera podeszła bliżej i stanęła koło mnie.

- Choinki pokryte śniegiem wyglądają bardzo ładnie.

- Wiem. - Powiedziałem i chciałem jeszcze dodać ,, Ty wyglądasz ładniej " Ale bałem się jak zareaguje a po za tym przeszkodziła mi w tym Rachel która podskoczyła do nas tak hamując, że cały śnieg poleciał na mnie i na Anę.

- Ej - mruknąłem z wyrzutem otrzepując się ze śniegu.

- Przepraszam ale mam dla was robotę. Umiecie rzeźbić w lodzie? - spytała Rachel

- No... tak. - byłem dość zdziwiony, Ana kiwnęła głową a Rachel uśmiechnęła się promiennie. Wzięła ode mnie ozdoby a od Anadil bombki a dałam nam po 5 brył lodu, ale nie takiego zwykłego. Perłowego. Gdy przenika przez niego światło cienie wyrzeźbionych postaci ruszają się, a sam lód wygląda przepięknie i nie topi się do 13 stopni Celciusza.

- No, to co rzeźbisz? - spytałem Anę

****

Byliśmy już przy 3 bryle a choinka była już prawie gotowa gdy usłyszałem coś koło mojego ucha. Odwróciłem się. Nie za bardzo myślałem i na pierwszy rzut oka to jakiś wilk trzymał jakieś zielsko nad moją głową ale po chwili zoriętowałem się, że ten wilk to Percy idiota a to co trzyma to nie zielsko tylko.... JEMIOŁA!

- Bier to. - syknąłem do niego licząc na to, że Ana się nie zoriętuje ale się myliłem. Popatrzyliśmy się na siebie i migiem odwróciliśmy głowy w odwrotne strony.

- E no, co jest ludzie! To tradycja! - zawołał Percy z uśmiechem od ucha do ucha

< Anadil? Wybór należy do ciebie! >