Od Twistera do Anadil

To było dziwne. Rachel nic nie wspominała o morskich potworach a ten nie wyglądał jak jeden ze stworów mitologii. Nagle zatrzymałem się gwałtownie a za chwilę Ana i popatrzyła na mnie.
- Co ty robisz? - Patrzyłem z przerażeniem w jedno miejsce. Ziemie tworzyła kopiec jakby coś z niego wyłaziło... BO TAK BYŁO!
- No nie... to już nawet Egipt się tu przemieścił... - Mruknąłem -W nogi! - wrzasnąłem i zrobiłem w tył zwrot. Anadil biegła za mną w stronę potwora morskiego.
- Przed czym uciekamy... i dlaczego w stronę potwora? - Odwróciłem głowę i zobaczyłem czarne robale które biegły w naszą stronę.
- Skarabeusze. Ohydne robale. Jeden zabije Cię bez większych starań. Wejdzie pod skórę. Będziesz widzieć jak przemieszcza się pod twoją skórą aż przejdzie do mózgu i będzie Cię jadł od środka. Egipcjanie czcili te robale.

- Jesteś tego pewien?

- Nie. - przyznałem się - Ale jak przeszedłem na chwilę do świata ludzi przeczytałem o nich książkę i obejrzałem pewien film ,, Mumia" Tam wyglądało to ohydnie i nie mam zamiaru sprawdzać czy to prawda. - Dobiegliśmy do plaży... coś mi nie pasowało... gdzie był potwór i smok Any? Woda jakby poczerniała, piasek zszarzał, drzewa zrobiły się ciemno-zielone. Skarabeusze jakby wyparowały.

- Eee.... - zacząłem się rozglądać. Anadil dziwnie patrzyła w stronę wody.

- Tu... jakoś inaczej pachnie.

- Śmierdzi. Fakt. - powiedziałem żartobliwie,

- Nie... nie o to chodzi. Jakoś tu... cicho. Drzewa... są jakieś takie.. stare. To... nie te same drzewa.

- Jak nie te same? - zdziwiłem się i podszedłem do jednego. - Rzeczywiście. - Mruknąłem obwąchując jedno.

- Może.... jednak pójdziemy do Rachel.. - mruknęła Ana podchodząc do mnie

- Dobry pomysł.. - mruknąłem ale nie byłem pewien... czy Rachel i reszta wogóle istnieją.

****

Po chwili byliśmy  w jaskini Rachel... tak jak się spodziewałem, nie było jej. Tak samo jak choinki, rzeźb, Percy'ego, Eris....

- Nikogo nie ma a jaskinie wyglądają jakby były nie używane od wieków - powiedziała z niepokojem Anadil. 

- Bo tak jest. - Powiedziałem ze smutkiem i podszedłem do Any która popatrzyła na mnie ze znakiem zapytania.

- Cofnęliśmy się w czasie o jakieś.... 4 000 lat...

- jak to? 

- Mam żywioł czasu... najwyraźniej bogowie byli w złym humorze. Postanowili stworzyć pętlę czasową. Gdy biegliśmy na plażę... wpadliśmy w nią. - Mruknąłem smutno ale Anadil wyglądała na zamyśloną.

- Albo.... całej dolinie może grozić niebezpieczeństwo. Może zesłali nas do przeszłości, żebyśmy odwrócili bieg wydarzeń?

- Odwrócili? Przecież... jeśli zmieni się chociaż troszkę to, co jest niewłaściwe zmieni się wszystko. Możemy się nawet nie spotkać, nie urodzić.

- Dlatego musimy działać razem. - Powiedziała Anadil i popatrzyła mi głęboko w oczy.